افغانستان در دهه‌های گذشته با بحران‌های عمیق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مواجه بوده است که هر یک، روند دستیابی به صلح پایدار، ثبات و توسعه را با چالش‌های اساسی روبه‌رو ساخته اند. گذار از این وضعیت و حرکت به سوی نظام مشروع، دموکراتیک، تنوع محور و توسعه‌گرا، مستلزم تدوین نقشة راهِ جامع و همه جانبه است. این نقشة راه باید بازسازی ساختارها و نهادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور را به نحوی مشخص سازد که تمام اقشار جامعه، اعم از گروه‌های اجتماعی، زنان، اقلیت‌ها و جوانان، در فرآیند تصمیم گیری و اجرای سیاست‌ها، مشارکت مؤثر و تضمین شده داشته باشند.
